Opbiechten
Chocolate by Manon, van het brein tot aan de tot standkoming van de overheerlijke handgemaakte bonbons daar ben ik met heel veel liefde en plezier mee bezig.
Maar zonder mijn ‘helpers’ kom ik niet heel veel verder dan mijn plannen uitbroeden, nieuwe smaken en kleuren ontwerpen.
Zíj́ helpen mij met ‘proeven’, zware taak voor hen, maar ook over mijn bedachte ideeën en nieuwe plannen praten en brainstormen wij.
Maar wat dacht je van de markten ‘bemannen’. Ik ben er wel bij, maar de verkoop doen zij voor het grootste deel voor mij. Ik geniet van de wisselwerking tussen ons en de liefde en warmte die wij daarmee uitstralen.
Mijn verhaal
Ik ben begonnen met werken als activiteiten begeleidster in een verpleeghuis nadat ik mijn opleiding hiervoor had afgerond, ook toen al liep de creativiteit door mijn aderen. Het moest het liefst altijd net anders dan anders. Helaas heb ik maar kort kunnen werken door een ernstig ski-ongeluk in de Zwitserse alpen. Ik raakte hierdoor na 2 jaar hard mijn best gedaan te hebben om terug te komen op de afdeling waar ik zo graag werkte, in de WAO, maar mijn creatieve ideëen raakte ik niet kwijt. Begon toendertijd rustig weer op te bouwen, daar waar mijn passie lag en ik blij van werd.
Dit kreeg een extra boost toen mijn jongste zoon allergisch bleek te zijn en hij geen ‘gewone’ taart mocht eten. Geen feestelijke verjaardagstaart die hij zelf zou mogen eten, was voor mij geen optie. Met denken in mogelijkheden is het gelukt. Niet besteld bij de warme bakker, maar gemaakt door bakker mama. Geen schoonheidsprijs, maar wel zijn eigen taart.
Het groeide uit tot meer, met veel plezier en uitdaging. Voor elk idee is een taart mogelijk. Totdat mijn rug en nek het steeds minder leuk begonnen te vinden. Uiteindelijk met pijn in mijn hart besloten er een punt achter te zetten. Heel af en toe nog wel eens 1 op aanvraag gemaakt, maar nu is het niet meer dan een monchou-taart die ik zelf maak.
Stiekem was mijn interesse voor chocolade er altijd al geweest, maar dat gaat mij vast niet lukken….Of toch? Ik ben mij erin gaan verdiepen en heb verschillende cursussen gevolgd en mijn creativiteit een kans gegeven.
Cursussen, proberen, oefenen, weer smelten, ff balen, weer oefenen, mopperen, proberen, de moed even laten zakken, maar de reacties werden steeds lovender. Mijn bonbons, is dat nou echt waar ze het over hebben? Ja dan gaat het steeds meer kriebelen. Ik heb uiteindelijk besloten om te stap te wagen….ik ga op een markt staan en kijken of ‘onbekenden’ er net zo over denken.
Op mijn verjaardag stond ik daar, had hard gewerkt, want tja….stel dat de mensen om mij heen wel gelijk hebben, dan moet ik wel genoeg hebben natuurlijk. Dus met mijn magnetron, cacaoboter in vele kleuren, kwastjes, sponsjes, bakjes, 2 smelters en een aantal vormen aan de slag gegaan. Mijn jongens kwamen mij helpen, heerlijk om dit met z’n drietjes te kunnen doen! Het was spannend maar ook heel leuk om blosend te ontdekken dat ‘mijn’ bonbons ook in de smaak vielen bij de bezoekers van de markt. Zou het dan echt zo zijn. We hebben flink wat verkocht en gingen blij, moe en vol energie om verder te gaan terug naar huis.
Dat smaakt naar meer, stapje voor stapje….meer markten….sponsoring….bedrijven….visitekaartjes en allelei plannen ging ik door. Iets met zoveel plezier doen en er je geld mee gaan verdienen….spannend maar ik heb geleerd:DROOM GROOT!
Ik sta nog aan het begin wanneer ik dit schrijf, maar alles in mij voelt dat er nog lang geen eind zichtbaar is. Nog meer dan genoeg uitdaging op mijn pad. Uitdaging, de klik met fijne mensen en denken in mogelijkheden zal voorop blijven staan!
wist je dat…
…ik zelf niet van chocolade houd! Beter….want dan houd ik wat over voor de liefhebbers!
…wanneer ik ‘echte’ chocoholics zie genieten van mijn bonbons!
…ik nog meer geniet wanneer ze nog een keer bestellen, want dan had ik het echt goed gezien!
…Ik niet alleen op markten sta en thuis verkoop, maar ook voor bedrijven mooie, uitdagende ideëen kan produceren. Denk aan logo’s, bedrijfskleuren, of foto’s.
…ik mijn bonbons door anderen moet laten proeven, mijn ‘koninklijke’ voorproevers, omdat mijn smaak op hol is geslagen nadat corona mij in zijn greep had.
…ik heel enthousiast en gezellig word, met de juiste mensen om mij heen.
…ik iedereen een bonbon gun! Dus sta je te watertanden bij mijn kraam….welke zou je het liefst willen proeven?
…ik ook trouwambtenaar ben.
…mijn grootste passie honden zijn en ik meerdere blindegeleide en/of hulphonden heb getraind.
…je mij wakker kan maken voor hazelnootschuimgebak.
…ik een hele trotse (schoon)moeder ben en ik ze graag om mij heen heb.
…ik heel graag geheel of gedeeltelijk uit de WAO zou willen en daar nu hard mijn best voor doe.
Wees welkom…
Bij mij maakt het niet uit hoe oud je bent, wat voor kleur haar je hebt, of je een bril draagt of juist niet, stotter je, je stem is anders dan wat voor ‘normaal’ doorgaan, lang of kort haar, dik of dun…wees welkom!
Zo heb ik inmiddels al meerdere keren en bijzonder maar prachtig uitgedost ‘wezen’ bij mijn kraam gehad. Ik moet eerlijk toegeven…stiekem vind ik het eerst een beetje ‘spannend’, wie is het, hoe gaat dit bezoek en kan ik ermee communiceren? Ik weet inmiddels de naam van deze knuffelbare, pluizige, opvallende verschijning…hij heet Pax, gaat door het leven als een furry. Een levende grote knuffel. En ik wil het toch stiekem verklappen…degene in het pak heeft het helemaal zelf gemaakt! Extra respect! Nog een leuk weetje…..het is mij gelukt om Pax te ‘verleiden’ met mijn kleurige bonbons, dat zij er even d’r ‘kop’ voor af zette, omdat de uitgekozen kinderbueno bonbon niet door Pax zijn bek paste.
Dus voel je niet belemmerd om op wat voor manier contact te zoeken met mij,
